تست‌های کنترل کیفیت رنگ‌های الکترواستاتیک، به ویژه رنگ‌های پودری الکترواستاتیک، برای اطمینان از چسبندگی، ضخامت مناسب، پخت کامل، و مقاومت در برابر شرایط محیطی انجام می‌شوند.
در زیر، مهم‌ترین انواع تست‌های رنگ الکترواستاتیک آورده شده است:
۱. تست‌های پخت و فرآوری (Curing Tests)
این تست‌ها برای اطمینان از اینکه رنگ پودری به طور کامل در کوره پخته و تبدیل به یک پوشش سخت و یکپارچه شده، انجام می‌شوند.
* تست مالش با حلال (Solvent Rub Test / MEK Rub Test):
* در این تست، از یک حلال قوی مانند متیل اتیل کتون (MEK) استفاده می‌شود.
* یک تکه پارچه آغشته به حلال روی سطح رنگ مالیده می‌شود.
* اگر رنگ به تعداد معینی مالش (مثلاً ۲۵ یا ۵۰ مالش دوگانه) بدون از بین رفتن یا نرم شدن زیاد، مقاومت کند، نشان‌دهنده پخت کامل و مناسب است.
* هدف: بررسی میزان مقاومت شیمیایی و پخت پوشش.
۲. تست‌های مکانیکی و چسبندگی (Mechanical and Adhesion Tests)
این تست‌ها توانایی رنگ را در تحمل تنش‌های مکانیکی و میزان چسبندگی آن به سطح زیرین ارزیابی می‌کنند.
* تست ضخامت سنجی رنگ (Coating Thickness Measurement):
* ضخامت پوشش خشک رنگ با استفاده از دستگاه‌های ضخامت‌سنج غیرمخرب (معمولاً بر اساس اصل مغناطیسی یا جریان گردابی) اندازه‌گیری می‌شود.
* هدف: اطمینان از قرارگیری ضخامت رنگ در محدوده استاندارد تعیین‌شده.
*  * تست کراس‌هاچ (Cross-Cut Test / Cross-Hatch Adhesion Test):
* با استفاده از یک ابزار برنده مخصوص، شبکه‌ای از برش‌ها (معمولاً ۶ برش در یک جهت و ۶ برش عمود بر آن) روی سطح رنگ ایجاد می‌شود تا برش‌ها به فلز زیرین برسند.
* سپس یک نوار چسب مخصوص روی شبکه قرار داده و با سرعت برداشته می‌شود.
* میزان رنگ کنده شده، چسبندگی را طبق استانداردهای بین‌المللی (مانند ISO 2409) درجه‌بندی می‌کند.
* هدف: ارزیابی چسبندگی رنگ به سطح زیرین (زیرآیند).


* تست خمش (Bend Test):
* یک قطعه رنگ‌آمیزی شده روی یک میله استوانه‌ای با قطرهای مختلف یا یک مخروط خم می‌شود.
* پس از خم شدن، سطح رنگ برای بررسی ترک‌خوردگی یا جدا شدن پوشش، بازرسی می‌شود.
* هدف: تعیین انعطاف‌پذیری و کشسانی (الاستیسیته) پوشش رنگ.


* تست ضربه (Impact Resistance Test):
* یک وزنه مشخص از ارتفاع معینی رها می‌شود تا به سطح رنگ برخورد کند.
* سطح رنگ برای بررسی ترک‌خوردگی، شکستگی یا کنده شدن رنگ از محل ضربه بررسی می‌شود.
* هدف: ارزیابی مقاومت پوشش در برابر ضربه‌های ناگهانی و تغییر شکل.
* تست سختی (Hardness Test):
* مانند تست سختی مدادی (Pencil Hardness Test) یا تست نفوذ بوکهولتز (Buchholz Indentation Test) که برای تعیین مقاومت سطح رنگ در برابر خراش یا فرورفتگی انجام می‌شود.
* هدف: تعیین سختی مکانیکی پوشش رنگ.
۳. تست‌های مقاومت و دوام (Durability and Resistance Tests)
این تست‌ها عمر مفید پوشش و توانایی آن در مقاومت در برابر عوامل محیطی سخت را شبیه‌سازی می‌کنند.
* تست پاشش مه نمکی (Salt Spray Test / Salt Fog Test):
* نمونه رنگ‌آمیزی شده در محفظه‌ای قرار می‌گیرد که به طور مداوم در معرض مه رطوبت و نمک (معمولاً کلرید سدیم) قرار دارد.
* این آزمون در فواصل زمانی مشخص (مانند ۱۰۰، ۵۰۰ یا ۱۰۰۰ ساعت) انجام می‌شود تا میزان خوردگی، تاول زدن یا جدا شدن رنگ بررسی شود.
* هدف: ارزیابی مقاومت پوشش در برابر خوردگی در محیط‌های شور و مرطوب (مانند محیط‌های دریایی).
* اندازه‌گیری براقیت و رنگ (Gloss and Color Measurement):
* با استفاده از گلاس‌متر (Gloss Meter)، میزان بازتاب نور از سطح رنگ در زوایای استاندارد (مانند ۶۰ درجه) اندازه‌گیری می‌شود.
* همچنین با استفاده از اسپکتروفتومتر (Spectrophotometer)، مطابقت رنگ با نمونه استاندارد بررسی می‌شود.
* هدف: اطمینان از یکنواختی و کیفیت ظاهری پوشش.
* تست مقاومت در برابر شرایط جوی (Weathering Resistance Tests):
* نمونه‌ها در معرض سایش مصنوعی (مانند اشعه فرابنفش، رطوبت، گرما و سرما) در محفظه‌های شبیه‌سازی قرار می‌گیرند تا پایداری رنگ و براقیت در طول زمان ارزیابی شود.